۱۳۸۷ تیر ۱۳, پنجشنبه

تصميم مصوب مركز حاميم

بسم الله الرحمن الرحیم

بنابر تصمیم مصوب مرکز حامیم ( مرکز حامیان ایلیا «میم») با توجه به شرایط جدید، تا اطلاع ثانوی، کلیه وبلاگها و سایتهایی که به نحوی در حمایت از معلم بزرگ ایلیا «میم» فعالیت دارند، به روز نخواهند شد مگر در موارد معلوم و هماهنگ. 13/4/87 منبع: www.moalemehagh.blogfa.com www.haghighatyab.blogfa.com

۱۳۸۶ اسفند ۱۹, یکشنبه

آثار توقیف شده ایلیا «میم»‌ رام الله (مکتوباتی از سن 12 سالگی تا 33 سالگی)

مجموعه کتب تعالیم حق حاوی بخشی از سخنرانی های عمومی ایلیا «میم»
تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم
مکتبهای باطنی و باطن مکتوبات
تفکر متعالی و روش های تفکر خلاق
(شامل آموزش روش های سی و شش گانه تفکر)
فرمول های تفکری و نرم افزارهای ذهنی
(شامل بیش از هفتصد فرمول ذهنی برای اجرای امور مختلف)
شیعه علی مانند علی است.
هنر مبارزه متعالی
دکترین حزب ا...
نظریه های جهانی و معنویت مدرن
الگوهای بنیادی زندگی
شهودهای راستین و برداشتهای ناراستین
تفسیر باطنی آیات ظاهری
تفسیر آیات کلیدی کتاب مقدس
تفسیر آیات مرجع قرآن کریم
احیاگری و القاء روح
هنر رویابینی الاهیزم
قضاوت باطنی و عدالت حقیقی
فراهنر روح زایی
عملیات انرژی زایی و تئوری های عملیات
شیوه کهن ارتباط با ارواح
ازدواج هماهنگ و ناهماهنگ
نورخواری و تغذیه نورانی
نگاه خلاق، اندیشه سازنده و کلام آفریننده
محمد (ص)، دَم حامیم
ناجیان جهان و حرکت دهندگان
تعلیمات و پیام های معلم جهانی...
بینش های بنیادی و اندیشه های زندگی ساز
دانش کهن نشانه شناسی (خواندن نشانه های جهان پیرامون)
معنای صداهای طبیعت و آوازهای پرندگان
آموزش مشاوره تحول زا
روش های آینده پژوهی
آینده جهان، تمدن ها و ادیان
مکاتبات
(نامه ها، سوالات، پیام ها و توصیه هایی به رهبران جهان و دانشمندان و علماء)
علم اسماء و کلیدهای نورانی
طریقه صاد میم (روش های صید نورهای و انرژی ها و مهار روحی)
فرقه و ضد فرقه (با موضوع فرقه شناسی و تحلیل و مهار فرقه ها)
درمان هماهنگ و شفای الهی
علم موفقیت، روش های آسمانی و زمینی توفیق
پایان قسمت دوم متن والسماء والطارق

۱۳۸۶ اسفند ۱۳, دوشنبه

همانی که می دانی و می شود آنچه می بینی

ایلیا «میم» در پاسخ به سوالاتی که در بارۀ توانایی های خارق العاده و امکان وقوع اتفاقات بزرگ در زندگی فردی (امکان معجزات در زندگی شخص) مطرح شده است ، با جملاتی از این دست جواب داده است :
«تو نامحدودی پس نامحدود ببین و نامحدود بیندیش. توان تو محدود به حدودیست که خود ساخته‏ای. حدود تو در نگاه تو است. ریگ‏وار یا اقیانوس‏وار هر دو به نگاه توست. اگر آسمان چشم تو را پر کرده باشد، تو آسمانی و اگر نگاه تو پر از غبار باشد تو غباری و آنگاه که غباری، نه آسمان می‏بینی نه آسمان‏پرستی نه آسمان هستی».
«اگر من به تو بگویم هست به تو چه می‏رسد. تو ببین، که اگر هست به تو می‏رسد و از آن برای تو می‏شود و اگر نیست چیزی از تو کم نمی‏شود جز تردید تو. تو اگر بتوانی از چشم من ببینی دیگر چه نیازی داری که از دهانم بشنوی. اگر اسرار را یافتی برای تو هست و اگر نیافتی همچنان هست لکن برای تو نیست. اگر تو بگویی که اسراری در کار نیست می‏شنوم که اسرار را با تو کاری نیست. اگر تو ندیدی، تو ندیدی نه آنکه چیزی برای دیدن نیست».
«چیزی را بپذیرید که به روح خود دریافته باشید یا به قلب بشنوید و یا به عقل ببینید. تا در درون بر شما آشکار نشده، که آن به فهم است یا به قوت ایمان یا به احاطه‏ای از بالا، چیزی را نپذیرید اما آنچه را که نمی‏دانید، انکار نکرده و درباره‏اش قضاوت نکنید».
«آنکه گوش نسپارد نمی‏شنود حتی اگر گوش کند و آنکه خیره نگاه نمی‏کند، نمی‏بیند حتی اگر توصیف کند... اگر در درون می‏بینی هست در بیرون خواهی دید که هست و اگر ببینی که نیست دیگر نیست که آنرا ببینی. اگر بگویی چیست دیگر پیدا نیست و گر دیدی که اینست، همین است آنچه برای تو هست... چیزی را که نمی‏توانی بپذیری قبول نکن ولکن انکارش نکن و آنچه پذیرفتی، خود را برای آمدنش آماده کن».
«اسرار را به قضاوت نگیر که تو را به بازی می‏گیرد و آشفته‏ات می‏کند. اسرار را به قلبت بگیر. چشم‏ات را در سینه‏ات بگشا و از پشت پلکهایت نگاه نکن که از این نگاه جز پلکهایت را نمی‏بینی و اگر می‏بینی اوهامیست بر پرده پلکهایت. اگر با قلب‏ات ببینی می‏شود آنچه می‏بینی».
«باورها بارور نمی‏شوند مگر آنکه به کشف آمیخته شوند. و تو خود را باور نکن، خود را بارور کن تا باور کردنی شوی».
«انسان همان چیزی را نمی‏داند که نخواسته بداند و همان چیزی را نمی‏تواند که ندانسته می‏تواند. آنکه می‏گوید و نمی‏داند، می‏خواهد و نمی‏تواند و آنکه می‏داند و می‏گوید، می‏تواند آنچه می‏خواهد و برای او می‏شود پیش از آنکه بخواهد».
«ما چیزی را می‏پذیریم که از قبل پذیرفته‏ایم و چیزی را می‏یابیم که قبل از این یافته بودیم و به چیزی می‏رسیم که پیش از این در جای دیگر رسیده بودیم».
«نگو نمی‏توانم بگو نمی‏دانم. آیا کاری هست که انسان نتواند؟ اگر ببینی، می‏شود. آنچه ببینی می‏توانی و آنچه نمی‏توانی همان است که نمی‏بینی. اگر تو باشی آنچه هستی، می‏توانی آنچه نمی‏توانی زیرا تا خودت نباشی هیچ چیز صدای تو را نمی‏شنود چون خودت چیزی نگفته است».
«قدرت نامحدود خداوند در اختیار تو است اگر تو در اختیار اراده خداوند باشی. اقتدار روح از آنِ انسان روح‏یافته است. با روح خداییت بگو و تحقق را بنگر».
کلام خلاق : خلاقانه بگو ؛ پس می شود
«جهان از کلمه پدید آمد و در کلمه ناپدید می‏شود. کلمه را دریاب».
«معجزات بزرگ به مدد کلمات بزرگ واقع شدند و کلمات بزرگ همچنان قادر به معجزات بزرگ‏اند. از زمانی که قادر به گفتن شدی قدرت کلمات را در زندگی‏ات بکار گرفته‏ای اما به واقع این حرفهای تو بوده که تو را به کار گرفته... حدود باطل و خودساخته با کلام بسته شده و با کلام باز می‏شود و زایل می‏گردد».
«با روح چیزها حرف بزن پس اگر به توافق رسیدی یا آنرا در تصرف داشتی به آنچه می‏گویی عمل می‏کند... به اتکاء خداوند و با یقین بگو، یقیناً می‏شود ایمانت را بکار گیر و کارت می‏گیرد... انسان وارث خداوند است. همان خدایی که می‏گوید باش و می‏شود (...) ارث خود را از خداوند زنده و حاضر دریافت کن و وعده او را بپذیر که فرمود تو را مانند خود کنم که به هر چه بگویی باش بشود».
«توان خلاقه کلام در سرّ مطلق الهی، در ناآشکاری مخفی باقی می‏ماند و سپس در سه حوزه آشکارشدنیست و آن کلام آفریننده، کلام تبدیل‏کننده و کلام تقویت‏کننده است. کلام آفریننده، کلام مادر است و برخوردار از توانایی مطلق. قادر است هیچ را به چیز تبدیل و چیز را از هیچ حاصل کند. این کلام از کلمة الله است و اختصاص به خداوند و تسلیم‏شدگان محض دارد. حتی انبیاء نیز واجد آن نبودند اما برخورداری انسانهایی گمنام و انگشت‏شمار را تاریخ در حافظه خود دارد. این مرحله کن فیکون است. مکانیزمی ندارد زیرا به حوزه تجرد محض و روح مجرد مربوط می‏شود. فرمان می‏دهد و فرمانش فی الحال واقع می‏گردد. بالاترین قدرت عالم در این نوع صوت جریان دارد و می‏توان گفت که حتی همه قدرتهای عالم در برابر آن ناچیز است زیرا همه آن قدرتها خود از کلمه الله و روح خلاقه خداوند نشأت گرفته‏اند. این افراد با قلب روح خلاقه و از ناحیه قلب آن می‏گویند و از ذات روح خلاقه که سرالاسرار است و عصاره همه اسرار مستقیماً تغذیه می‏کنند.
و دیگر کلام تبدیل‏کننده است. بکاربرندگان این کلام کیمیاگران باطنی‏اند. کسانی که می‏توانند چیزها را به چیز دیگری تبدیل کنند حتی چیزهای بظاهر کم‏ارزش را به چیزهای پرارزش. آنها قادر به ایجاد کردن یا محو کردن نیستند اما می‏توانند از آنچه هست چیز دیگری بدست آورند. کیمیاگران واقعی باطنی از ناحیه گلوی روح خلاقه می‏گویند.
و سومین قدرت یافتگان نه قادر به آفرینندگی و بوجود آوردن‏اند نه تبدیل و کیمیاگری. آنان می‏توانند کیفیت و شدت و اثرات چیزها را تغییر دهند اما نه قادر به بوجود آوردن هستند نه در تبدیل جنسی به جنس دیگر و نه در کیمیاگری توانی دارند. کلام این افراد از دهان روح خلاقه بیرون می‏آید».
«... کسی که در همسویی با حرکت کائنات می‏گوید کلام او با قدرت حرکت‏دهنده جهانها حمایت می‏شود و واقع می‏شود».
«بر اوهام نپیچ که تو را به پوچی می‏رساند. به روح خلاقه، به آسمان پرقدرت و به نور جهان‏گستر اتکا کن. به کوه اسراری خداوند پناهنده شو و دستت را گرد درخت زندگی حلقه کن اگر محل اتکای تو بزرگ باشد آنچه از تو صادر می‏شود بزرگ است و هر چه از تو بیرون می‏ریزد متناسب و مانند آن چیزیست که به آن تکیه کرده‏ای...
آنچه به تردید می‏گویی ممکن است بشود یا نشود پس یا می‏شود یا نمی‏شود این گفتنی دوگانه و به تردید آمیخته است. لکن اگر به یگانگی بگویی، یکی بگویی و از یکی بگویی کلام تو می‏شود و نشدنی در کار آن نیست زیرا یک به یگانگی منجر می‏شود و دو به دوگانگی».
«اصواتی هست که بدون آنکه معنایی ظاهری داشته باشند دارای اثراتی بزرگ است بزرگی تأثیر این اصوات به هماهنگی دگرگون‏ساز آنها مربوط می‏شود و صوتی واحد هست که به مدد آن می‏توان هر چیز را تغییر داد و به هر کاری دست زد زیرا همه اصوات از آن صوت واحد جاری می‏شوند و به آن بازمی‏گردند پس در تبعیت مطلق آن قرار دارند».
«اسم اعظم کلید درهای بسته و گشاینده قفل‏های بسته است. هر دعایی به آن مستجاب می‏شود زیرا خود عامل آفرینندگیست. آن، سرّ ارتباط با خداوند و نام سرّی اوست که به آن، خداوند فوراً پاسخ می‏دهد. اسم اعظم مادر همه اصوات است و جهانهایی که از کلمه آفریده شده‏اند در برابر آن تسخیر و تسلیم‏اند. آسمانها و زمین به آن گشوده می‏شود. گرفتن آن به شنیدن یا غیر شنیدن به باروری و زایندگی منجر می‏شود. همه قدرتهای بالا و پایین در آن جمع شده و از آن بیرون می‏ریزد».

۱۳۸۶ بهمن ۶, شنبه

روش‏های تعلیم او


تعلیمات او مستقیماً درباره زندگی است و طی آن، عموماً به احیاء جریان زندگی باطنی و بازیابی روح و نور درونی (روح‏یافتگی و نوریافتگی) می‏پردازد. او بر بیداری کامل و همه جانبه تأکید دارد و بیداری معنوی را به تنهایی ناکافی و ناقص می‏شمارد. بیداری جسم و روح، ذهن و قلب و نیز بیداری تاریخی، مذهبی، معنوی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی از جمله ابعاد بیداری متعالی مورد نظر اوست. بعضی اوقات آموزش‏های او با پیچیدگی فوق‏العاده‏ای توأم می‏شود و فرمی ریاضی‏وار و کاملاً منطقی به خود می‏گیرد. بعضی اوقات هم قلب و حس افراد مخاطب اوست و کاملاً حسی و قلبی آموزش می‏دهد. گاهی هم مستقیماً و صریحاً با روح افراد می‏گوید. هرگاه قلب افراد را هدف قرار می‏دهد، بسیار ساده اما همراه با جریانی به شدت حسی تعلیم می‏دهد. وقتی مقصودش ذهن و تفکر شنونده است آموزش به سمت عقلانیت و پیچیدگی منطقی می‏رود. از نظر او تعلیم به روح در سکوت و خاموشی میسر است.
تعلیمات او برای اکثر افراد، با تجربه‏ای از حضور جذاب و اسراری همراه است و گاهی حیرت و خیرگی از جمله نتایجی است که به کرّات در دریافت‏کنندگان تعلیم مشاهده شده است. یکی از مسائلی که برخی از مستمعان از آن سخن گفته‏اند این است که در حضور او از نوعی روشنایی و نور برخوردار می‏شوند که بسیار حمایت‏بخش و امیدوارکننده است اما پس از خروج از حضور او این نور به تدریج رو به کاهش می‏گذارد. او برای حل این مسئله اشاره کرده است که باید نور را منتشر کرد تا بر شدت آن افزوده شود.
از نظر او تغییر در شعور، تغییر زندگی است و پایدارترین تغییرات در دگرگونی خودآگاهی و بینش و در اندازه دریافت حضور الهی و تجربه عشق الهی است. او این را ماندگارترین تغییرات می‏داند.
یکی از بارزترین ویژگی‏های او قدرت و تسلطش در تفهیم و آگاه کردن و ایجاد تغییر و جابجایی در بینش و هوشیاری افراد موردنظرش است. تغییراتی که ممکن است موقتی یا دائمی باشند. او با قدرت تمام، ذهن افراد موردنظر خود را روشن و نورانی یا قلب آن‏ها را به شور و شوق وامی‏دارد و البته ظرفیت و آمادگی افراد در این دریافتها نقشی تعیین‏کننده دارد زیرا همیشه تعلیم زنده متناسب با تعلیم‏گیرنده است. به همین دلیل ممکن است بعضی‏ها از حیرت و دریافتهای عجیب خود بگویند و البته عده ای از این تغییرات اظهار بی‏خبری می کنند . او پیروان خود را به دیدن و شنیدن دعوت می‏کند. گاهی با حرکات و اشارات و همچنین با کارهایی که به افراد واگذار می‏کند، به آنان آموزش می‏دهد.
بعضی از افراد از طرق باطنی تعلیم او سخن می‏گویند. بعضی معتقدند با بیاد آوردن تجربه های تعلیمی بارها به احساسات و اندیشه‏های هدایت‏کننده دست یافته‏اند. بعضی از آموزش دیدن مکرر خود در رؤیا حرف می‏زنند تا حدی که گزارش‏های زیادی که می‏توان آنها را به چند جلد کتاب تبدیل کرد، از این آموزش‏های در رؤیا جمع‏آوری شده اما او آموزش‏های رؤیا را مختص خود افراد دانسته و آنرا برای سایرین کاملاً معتبر نمی‏داند...
زندگی او و زندگی کردن با او تعلیم است. او با همه وجود خود آموزش می‏دهد. واژه‏ها و سکوت، نگاه و اشارات و حالات و رفتار او سرشار از جریان آگاهی است. گاهی او بجای سخن گفتن، با عمل خود تعلیم می‏دهد. سکوت او، اغلب، اوج آموزش است.